Θα έπρεπε να αφήσετε την ανησυχία ανησυχίας εσείς; Και ο φόβος και η ανησυχία στέλνουν τα σήματα μέσω του σώματος που προετοιμάζουν όλα τα συστήματα για τον πιθανό κίνδυνο. Οι ορμόνες, όπως η αδρεναλίνη και catecholamine, απελευθερώνονται σε αυτό που είναι γνωστό ως απάντηση «πάλης ή πτήσης». Η ξαφνική αύξηση στα επίπεδα ορμονών επιταχύνει την καρδιά και αυξάνει το ποσό του άντλησης του αίματος. Συγχρόνως, οι μυ'ες σφίγγουν, αυξάνοντας τη δυνατότητα του ατόμου να παλεψει ή να φύγει από τον κίνδυνο. Η ένταση αυτών των φυσιολογικών απαντήσεων ποικίλλει σύμφωνα με τη σοβαρότητα του γεγονότος ή σκέφτηκε ότι προκαλεσμένος τη συγκίνηση, τη δύναμη του φόβου ή της ανησυχίας του ατόμου, και προηγούμενων γενετικού makeup του/της το εμπειρίας και. Ενώ και ο φόβος και η ανησυχία μπορούν να προκαλέσουν μια απάντηση διέγερσης, τα άλλα αποτελέσματά τους αποκλίνουν. Ο πολύ έντονος φόβος χρησιμεύει μερικές φορές «να παγώσει» το σώμα για να το προστατεύσει από τη ζημιά, αναγκάζοντας ελάχιστη ή καμία αλλαγή στο ποσοστό καρδιών και εμποδίζοντας την ώθηση για να κινηθεί. Στην ανησυχία, οι φυσικές αλλαγές που προκαλούνται από τη διέγερση οδηγούν σε ένα δεύτερο στάδιο που χαρακτηρίζεται από τα σκεπτόμενα σχέδια όπως η ανησυχία, φόβος, και διανοητικός επαναλαμβάνει να ανησυχία-ξυπνήσει τα γεγονότα. Οι αποτελεσματικές επεξεργασίες για τις αναταραχές ανησυχίας είναι διαθέσιμες, και η έρευνα παράγει τη νέα, βελτιωμένη θεραπεία που μπορεί να βοηθήσει τους περισσότερους ανθρώπους με τις αναταραχές ανησυχίας να οδηγήσουν τις παραγωγικές, εκπληρώνοντας ζωές. Εάν σκέφτεστε έχετε μια αναταραχή ανησυχίας, πρέπει να αναζητήσετε τις πληροφορίες και την επεξεργασία.
Γιατί αισθανόμαστε τη διανοητική ταλαιπωρία; Η ψυχαναλυτική θεωρία υποστηρίζει ότι η ανησυχία προέρχεται από την ασυναίσθητη σύγκρουση που προκύπτει από την ταλαιπωρία ή τον κίνδυνο κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Μόλις προσδιοριστεί η πηγή της ανησυχίας, μπορεί να αποβληθεί με την επίλυση της ελλοχεύουσας σύγκρουσης. Εντούτοις, οι περισσότερες μελέτες διαπιστώνουν ότι οι άνθρωποι με τις αναταραχές ανησυχίας προέρχονται από τα σταθερά σπίτια, με τα υπόβαθρα παιδικής ηλικίας παρόμοια με εκείνους των ανθρώπων χωρίς αναταραχές ανησυχίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας ριζοβολούν στις μεταδόσεις μεταξύ των κυττάρων νεύρων στον εγκέφαλο. Αυτά τα σήματα από το κύτταρο στο κύτταρο από οι χημικοί νευροδιαβιβαστές που απελευθερώνονται περνούν στη σύναψη (μικροσκοπικό χάσμα) μεταξύ ενός κυττάρου και του επόμενου. Μια δυσαναλογία σε αυτούς τους νευροδιαβιβαστές μπορεί να προκαλέσει μια αντίστοιχη μετατόπιση στις σκέψεις μας. Αλλά ισχύει η αντιστροφή επίσης; Μπορεί μια καθορισμένη αλλαγή στη σκέψη μας να αλλάξει τη χημεία στον εγκέφαλο; Πολλοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι αυτό ισχύει και η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αλλαγή των αντιδράσεών μας, στην πραγματικότητα, θεραπεύει πολλά προβλήματα. Πράγματι, για μερικές αναταραχές, όπως οι φοβίες, αυτός ο τύπος θεραπείας παραμένει η αποτελεσματικότερη εναλλακτική λύση.
Φάρμακα για τις ψυχιατρικές διαταραχές Psychopharmacology, η επεξεργασία των ψυχιατρικών διαταραχών και ο συναισθηματικός κίνδυνος με το φάρμακο, έχουν αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, δεδομένου ότι η κατανόησή μας των έργων του εγκεφάλου έχει αυξηθεί στην εκλέπτυνση. Όταν το φάρμακο ορίζεται για τη διανοητική και συναισθηματική ασθένεια, ο συχνότερος στόχος είναι να αποκατασταθεί η χημική ισορροπία μέσα στον εγκέφαλο, με αυτόν τον τρόπο αποκαθιστώντας την ισορροπία το σε ολόκληρο σύστημα. Ορισμένα φάρμακα λειτουργούν για να εξετάσουν ορισμένα συμπτώματα, όπως όταν ορίζονται τα ηρεμιστικά για την αϋπνία. Τα φάρμακα μπορούν να λειτουργήσουν στις αργές διαδικασίες ασθενειών, όπως όταν χρησιμοποιούνται τα αντιοξειδωτικοοι για να θεραπεύσουν του Alzheimer. Ακόμα άλλοι πόθοι ελέγχου ναρκωτικών και συγκρατούν άλλες προβληματικές συμπεριφορές, όπως παρμένος στον αλκοολισμό ελέγχου. Αν και υπάρχουν πολυάριθμες χημικές ουσίες που εκτελούν τις ζωτικής σημασίας λειτουργίες μέσα στον εγκέφαλο, τρεις βασικές χημικές ουσίες, ή οι νευροδιαβιβαστές, φαίνονται οι κρισιμότεροι στη ρύθμιση αυτής της διαδικασίας και τη διατήρηση της ισορροπίας: σεροτονίνη, η οποία συσχετίζεται με την ανησυχία, την κατάθλιψη, και την επιθετικότητα ντοπαμίνη, η οποία έχει επιπτώσεις στην αντίληψη πραγματικότητας και την ευχάριστη εμπειρία και norepinephrine, το οποίο έχει επιπτώσεις στην προσοχή, τη συγκέντρωση, και τη διάθεση.
Όροι και ορισμοίΑναταραχές ανησυχίας
- Οποιεσδήποτε από τις διάφορες αναταραχές στις οποίες η ανησυχία είναι είτε η αρχική διαταραχή είτε είναι το αποτέλεσμα της αντιμετώπισης μιας φοβισμένου κατάστασης είτε ενός αντικειμένου περιλαμβάνουν την ψυχαναγκαστική αναταραχή και τη posttraumatic αναταραχή πίεσης.
Αναταραχή ανησυχίας
- Μια ψυχιατρική διαταραχή που περιλαμβάνει την παρουσία ανησυχίας που είναι τόσο έντονη ή τόσο συχνά παρούσα που προκαλεί τη δυσκολία ή τον κίνδυνο για το άτομο.
Ανησυχία
- Μια κατάσταση της ανησυχίας και της ανησυχίας, όπως για τις μελλοντικές αβεβαιότητες.
- Ανησυχία ή ένταση σε απάντηση στην πραγματική ή φαντασμένη πίεση, τον κίνδυνο, ή τις φοβησμένες καταστάσεις. Οι φυσικές αντιδράσεις όπως ο γρήγορος σφυγμός, ο ιδρώτας, η δόνηση, η κούραση, και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύσουν την ανησυχία.
Φόβος
- Ο φόβος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα του αντιληπτού κινδύνου ή του κινδύνου, εάν είναι πραγματικός ή φαντασμένος.
διανοητική υγεία
- Μια κατάσταση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας στην οποία ένα άτομο είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τις γνωστικές και συναισθηματικές ικανότητές του/της, να λειτουργήσει στην κοινωνία, και να ικανοποιήσει τις συνηθισμένες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής.
- η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που λειτουργεί σε ικανοποιητικό επίπεδο συναισθηματικής και συμπεριφοριστικής ρύθμισης.
κατάθλιψη
- στην ψυχιατρική, ένα σύμπτωμα της αναταραχής διάθεσης που χαρακτηρίζονται από τα έντονα συναισθήματα της απώλειας, τη θλίψη, την απόγνωση, την αποτυχία, και την απόρριψη.
πίεση
- Μια κατάσταση της ακραίας δυσκολίας, της πίεσης, ή της πίεσης.
- Μια φυσική και ψυχολογική απάντηση που προκύπτει από την έκθεση σε μια απαίτηση ή μια πίεση.
|